Hepimizin teşvike ihtiyacı vardır. Bu ifadenin tartışmalı olduğunu sanmıyorum. Hayatın bizden beklediği çabaya karşılık olarak, zaman zaman teşvike; yani özgüvenimizi tazeleyen, devam etme isteği veren bir desteğe ihtiyaç duyarız. Bu teşvik herkese gerekliyken, bu yazının odak noktası babalara yönelik teşviktir.
En büyük soru muhtemelen şudur: Teşvike ihtiyaç duyduğumuzda onu nerede buluruz? Kime gideriz?
“Ve Davut büyük bir sıkıntı içindeydi; çünkü halk onu taşlamaktan söz ediyordu. Halkın ruhu oğulları ve kızları için derin bir keder içindeydi. Fakat Davut, Tanrısı RAB’de kendini cesaretlendirdi.” (1. Samuel 30:6)
Bu ayetin bağlamı, Davut’un savaşçılarıyla birlikte Kral Saul’dan kaçarken aynı zamanda Filistlilerle huzursuz bir ittifak içinde olduğu döneme aittir. Davut ve adamları savaştayken, Amalekliler Davut’un yaşadığı Ziklag şehrini ele geçirip ateşe verdiler. Davut ve adamları geri döndüğünde eşlerinin ve çocuklarının kaçırıldığını öğrendiler. Gerçekten dehşet verici bir durumdu.
Ama Davut teşvik için doğru kaynağa yöneldi: Tanrısı RAB’be. Bu en iyi teşvik kaynağıdır, çünkü Rab’de, “kardeşten daha yakın duran” (Süleyman’ın Özdeyişleri 18:24, ayrıca bkz. Yuhanna 15:15) biriyle dostluk bulunur. Babalar, eğer Baba olan Yehova Tanrı’yı dost edinmişlerse, en zor zamanlarda bile teşvik ve güç bulurlar.
Bir baba, çocukları olan erkektir; ama gerçek bir erkekse, onların yetiştirilmesi sorumluluğunu da üstlenmiş demektir. Birisi şöyle demiş: “Baba, cüzdanında paranın yerine çocuk fotoğrafları olan adamdır.” Hristiyan bir babanın hedefi daha da yüksektir: Rab’be hizmet edecek, O’nun için gelecek nesli yetiştirecek çocuklar büyütmek. Bu başlı başına bir teşvik değil midir?
Eyüp, Tanrı’ya bağlı, sadık bir baba örneğidir. Eyüp 1:1-5 ayetleri, Eyüp’ün büyük felaketinden önceki yaşamını bize gösterir. 4. ayet, çocuklarının sırasıyla evlerinde şölenler verdiğinden söz eder. Bu, muhtemelen doğum günlerinin kutlanmasına işaret eder. Metin bunu açıkça söylemese de, Eyüp’ün de bu kutlamalara katıldığı ima ediliyor. Çok meşgul bir adam olmasına rağmen, çocuklarının sevincine ortak olacak kadar zamanı vardı. Ayrıca, çocuklarının ruhsal durumu için düzenli olarak kurban sunması, onların ruhsal refahı için duyduğu kaygıyı gösterir – “Eyüp bunu sürekli yapardı.” Eyüp’ün Tanrı ile olan ruhsal bağı, inanç sınavı süresince güçlü kaldı; zaman zaman Tanrı’yı sorgulasa da, sınırlı insan aklıyla acısının nedenini kavrayamadığı için bu sorgulamalar oluyordu.
Bir baba, kendi Babası olan Rab’bin egemenliği altına girdiğinde, hayatındaki diğer tanrısal kişilerden de teşvik bulacaktır. Gerçek sevgiyle başkalarına sunulan merhamet, geri döner ve veren kişiyi de teşvik eder:
“Ağlayarak tohum eken,
Sevinçle demetini taşıyacak.” (Mezmur 126:6)
Peki, babalar neden teşvike ihtiyaç duyar? Çünkü babalar büyük bir sorumluluk taşır. Hem evliliğin hem de evin işleyişinin yönü, doğrudan babanın liderliğine ve vizyonuna bağlıdır. Hayatın yoğunluğu ve Tanrı’nın onlara yüklediği yükler yüzünden, bir baba zamanla çocuklarından uzaklaşabilir. Ama babalar, duygusal destek gerektiğinde orada olmalıdır.
“Babalar çocuklarını nasıl esirgeyip severse,
RAB de kendisinden korkanları öyle sever.” (Mezmur 103:13)
Biz babalar, doldurmak istemediğimiz ya da yeterli hissetmediğimiz yerleri başkalarının doldurmasını bekleyemeyiz. Elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız, çünkü Tanrı, yetersiz insanları bile Krallığı’nı inşa etmek için kullanmayı seçmiştir. Tanrı’nın bize verdiklerini diğer inananlarla paylaşmak güzeldir, ancak bu konuda gevşek davranmamalı ve sorumluluğu başkasına atmaya başlamamalıyız. Her baba, babalığı Tanrı’dan gelen bir görev olarak görmelidir. Zor zamanlarda bile sabretmeye devam edin. Asla pes etmeyin!
Başarılı Bir Baba
Belki ben hiç olmayacağım,
Komşum kadar zeki biri;
Belki benim cüzdanımda
Olmaz zenginlik eseri;
Belki övgü almayacağım,
Almış nice adam gibi;
Ama başarılı olmalıyım,
O küçük oğlum için biri.
Belki hayallerim var içimde,
Gerçekleşmesini isterim;
Belki de bir şeyler başarmak,
Çalışırken hedefim;
Ama yüreğimi bağlayan
Bir iş var ki içimde yanan:
O küçük çocuğu yönlendirmek,
Başarıyı onda arayan.
Belki hiç ün kazanamam,
Hiç yığamam altın yığın;
İş yaşamım anlatıldığında,
Belki başarısız bulunurum.
Ama peşimden gelen biri
Adam gibi adam olursa,
İşte o zaman anlarım:
Gerçek başarı babalıkta!
Birbirimizi teşvik edelim.
“Bugün” denilen sürede, her gün birbirinizi yüreklendirin. (İbraniler 3:13)
Teşvik bulan bir baba, başkalarına da teşvik verebilir ve Tanrı Baba’nın yardımıyla gelecek nesiller için sadakatle dolu bir miras bırakabilir.
